بررسی علایم و روش های درمانی رزاسه، بیماری پوستی شایعی که تقریباً ۵ درصد از مردم جهان را درگیر کرده است. التهاب و قرمزی های موقت یا دایمی روی پوست صورت، عروق گشاد شده، جوش های ریز و… جزو اصلی ترین نشانه های یک بیماری پوستی به نام رزاسه است که در سراسر دنیا میلیون ها نفر را مبتلا و زندگی را برای شان سخت کرده است. معمولاً متخصصان، رزاسه یا «لکه های قرمز روی پوست همراه با خارش» را یک مشکل پوستی مزمن در نظر می گیرند که اگر درمان نشود به مرور زمان شدت می یابد.
عامل اصلی ابتلا به این بیماری مشخص شده است؟
عامل اصلی ابتلا به این بیماری پوستی همچنان ناشناخته است، اما در حالت کلی رزاسه را واکنش التهابی سیستم ایمنی بدن می دانند که مجموعه ای از عواملی مانند پوست چرب، انگل دمودکس، گشاد شدن عروق، جنسیت، تغییرات هورمونی و … ممکن است زمینه ساز بروز آن شود.
رنگ پوست، جنسیت و سن و سال در ابتلا به این بیماری نقش دارد؟
رزاسه در خانم های ۳۰ تا ۵۰ ساله که پوست روشن دارند شایع تر است. البته این بیماری در آقایان هم دیده می شود اما شیوع آن کمتر است و معمولا بعد از ۵۰ سالگی ظاهر می شود. مبتلایان به این بیماری پوستی معمولا پوست چرب تری دارند و خانم های یائسه به دلیل تغییرات هورمونی زیاد و گُر گرفتگی، بیشتر در معرض آن قرار دارند. برخی دلایل ناشناخته،نشان می دهد زنان بیش از مردان به رزاسه مبتلا می شوند و در بعضی موارد این بیماری همراه با شروع یائسگی بوده است. سیر این بیماری تدریجی است و مدت ها به طول می انجامد. اوایل ممکن است بیماری فقط به صورت گلگون شدن چهره و برافروختگی گذرا یا حساسیت شدید به مواد آرایشی خود را نشان دهد. گرفتاری، درگیری یا فشار شدید روحی هم می تواند سبب شروع برافروختگی شود.
روش های درمانی رزاسه کدامند؟
بیشتر متخصصان بر این باورند که رزاسه درمان قطعی ندارد از آن جا که این بیماری بیشتر صورت را درگیر می کند، تاثیر نامطلوبی روی اعتماد به نفس افراد می گذارد. بر اساس بررسی های انجام شده توسط محققان بین المللی از هر ۱۰ نفر، هشت نفر از وجود بیماری خود اطلاع ندارند و بسیاری رزاسه را ناشی از مسائل عصبی می دانند و تصور می کنند با بهبود وضعیت روحی شان قرمزی و جوش ها هم از بین خواهد رفت . نداشتن شناخت کافی از این بیماری باعث می شود عده کمی برای درمان آن اقدام و طی مدت طولانی نشانه های آن را تحمل کنند. همین موضوع هم باعث پیشرفت بیماری می شود. در حالت کلی برای درمان و کنترل نشانه های رزاسه، متناسب با نوع و مرحله پیشرفت، از درمان های زیادی می توان استفاده کرد که این درمان ها شامل پمادها و کرم های حاوی کورتون و داروهای خوراکی، مانند آنتی بیوتیک ها هستند. آنتی بیوتیک ها به دلیل دارا بودن خواص ضد التهابی مانند تتراسایکلین و داکسی سایکلین در این بیماری استفاده
می شود.برخی از لیزرها هم در درمان رزاسه به کار می رود. در هر صورت باید توجه داشت که داروهای مصرفی بیماری را کنترل می کند اما باعث ریشه کن شدن آن نمی شود پس احتمال عود بیماری پس از قطع درمان وجود دارد. بنابراین پس از کنترل بیماری باید تا مدت طولانی درمان ادامه یابد.
پرهیز های لازم چیست؟
دکتر سیمین ابراهیم زاده متخصص پوست، مو و زیبایی هم در همین باره در گفت وگو با مجله سلامت خاطر نشان
می کند: «واقعیت این است که خود فرد بهتر از هر فرد دیگری می تواند تاثیر مواد غذایی را روی پوست خود تشخیص دهد اما در متون علمی به مواد غذایی خاصی برای بهبود وضعیت رزاسه اشاره نشده است.» وی ادامه می دهد: «معمولا عوامل محیطی مانند بخار، آفتاب، آب سرد یا خیلی داغ و غذاهای تند باعث تشدید قرمزی و التهاب پوست می شود که باید از آن ها دوری کرد. همچنین باید مصرف قهوه، قند، چربی های ترانس، محصولات لبنی پرچرب، مواد غذایی سرخ کردنی، غذاهای فراوری شده مانند سوسیس و کالباس و نوشیدنی های گازدار تا حد امکان محدود شود و به مصرف روغن های خوب مانند امگا ۳ که در حالت کلی به بهبود وضعیت پوست و سلامت آن کمک می کند، روی آورد.»تاکنون هیچ ماده غذایی معجزه گری برای کنترل این بیماری التهابی ذکر نشده است اما مصرف میوه ها و سبزیجات تازه که باعث بروز حساسیت و واکنش های غذایی نمی شود و سرشار از ویتامین های E، A، C و آنتی اکسیدان هاست، برای کنترل نشانه های رزاسه موثر است. این ویتامین ها و آنتی اکسیدان ها برای ترمیم و به طور کلی سلامت پوست مفید هستند.
