تصور کنید بر روی جایی ایستاده اید که بر آب شناور است. این به هیچ وجه سکانسی از یک فیلم نیست؛ بلکه چیزی است که در هند هر روز به واقعیت تبدیل می شود. در شمال شرقی هند، ایالتی به اسم مانیپور Manipur هست که دریاچه ای تماشایی و در عین حال عجیب به نام دریاچه لاک تک loktak lake دارد. این دریاچه به دریاچه هزار جزیره شناور شهرت داشته و بر رویش توده های گیاهی وجود دارند که درست مثل جزیره به نظر می آیند. با ما در این مقاله جذاب و خواندنی همراه باشید تا بدانید دریاچه لاک تک کجاست و پی به زیبایی هایش ببرید.
براساس مقاله دریاچه لاک تک کجاست باید بدانید که در دریاچه لاک تک loktak lake به نظر می رسد نشانه های قرن بیست و یکم از روی زمین محو شده اند؛ ماهیگیران تنها در قایقهای کوچک خود نشسته و تورهای ماهیگیری خود را به درون آب می اندازند. زمانیکه خورشید در حال غروب کردن است، سکوت این منطقه را تنها برخورد یک پارو با آب بر هم می زند؛ آن هم زمانیکه ماهیگیران سعی می کنند تله های ماهی تهیه شده از چوب بامبو را که قرنهاست به همین شکل طراحی می شوند، پنهان سازند. شب با خود چهره مدرنیته را به این منطقه می آورد. هر شب، صدها لامپ کوچک مینیاتوری که برای جذب حشرات بر روی گیاهان آویزان شده اند، روشن شده و ماهی ها را به تله ها می کشانند.
وقتی از بالا به پارک ملی شناور نگاه می کنید، دریاچه ۲۴۰ هزار کیلومتر مربعی لاک تک loktak lake به نظر به دریاچه ای پر از جزیره های کوچک شباهت دارد اما، آنها جزیره نیستند، بلکه فومدی هستند؛ انبوه گیاهی مخلوط از خاک و مواد ارگانیک در حال تجزیه شناور بر روی آب. بخش سبز رنگ فومدی در بالاترین نقطه و روی آب قرار گرفته و توده اصلی در سطح زیرین و زیر آب قرار دارد و مانند یک توده یخ بر روی آب شناور است. این حالت به فومدی اجازه می دهد تا در طول فصل خشکی ریشه های خود را به کف دریاچه برساند.
وقتی در فصل زمستان بارندگی کم می شود و سطح آب دریاچه پایین می رود، ریشه های این گیاهان به کف دریاچه رسیده و فومدی ها دوباره رشد می کنند. این ریشه ها مواد غذایی را از کف دریاچه جذب کرده و در فصل بارانی که بلافاصله بعد از فصل خشکی می آید، دوباره به سمت بالا هدایت می شوند. گیاه فومدی در مانیپور Manipur بطور طبیعی بر اثر جمع شدن تدریجی گیاهان شناور بر روی آب در طول سالها بوجود می آید و ضخامت این توده ها ممکن است به ۲ متر برسد.
براساس مقاله دریاچه لاک تک کجاست باید بدانید که گیاهان فومدی برای بقای دریاچه لاک تک loktak lake حیاتی بوده و ماهیگیران از این توده های گیاهی استفاده می کنند تا حصارهای دایره ای شکلی برای پرورش انواع ماهی بسازند. نزدیک به ۴۰۰۰ نفر از این ماهیگیران و خانواده هایشان در کلبه های کوچکی که روی فومدی ساخته شده و از میله ها و ورقه های فلزی، بامبو، چوب و سنگ تشکیل شده اند، زندگی می کنند. این کلبه ها که به طرز کاملا مناسبی صرفه جویانه و در بیشتر فصلهای سال به طرز کلافه کننده ای گرم بوده، به اندازه یک تختخواب حصیری، لوازم اولیه آشپزی، یک جعبه پر از لامپ اضافی و چیزهای کوچک دیگر فضا دارند.
خانواده های این منطقه بچه های خود را به تنها مدرسه ابتدایی شناور در جهان که در اوایل سال ۲۰۱۷ افتتاح شد، می فرستند. این مدرسه نه تنها به آموزش بچه های آن منطقه می پردازد، بلکه برای بزرگسالان نیز امکانات آموزشی فراهم می سازد. فومدی های دریاچه لاک تک loktak lake، زیستگاه آهوهای رقصان سانگای نیز هستند؛ آهوهایی که سمهای آنها در طی سالیان طولانی برای قدم گذاشتن روی سطح اسفنجی فومدی ها دچار دگرگونی تدریجی شده و تکامل یافته اند. در سال ۱۹۷۷ بزرگترین فومدی دریاچه که ۴۰ کیلومترمربع مساحت دارد، برای محافظت از آهوهای سانگای که در معرض انقراض بوده، با عنوان پارک ملی کیبول لامجاو Keibul Lamjao National Park انتخاب شد.
قوم متئی Meitei که اکثریت قومی ایالت مانیپور Manipur را تشکیل می دهند، صدها سال است که در مانیپور Manipur زیست می کنند. همانگونه که جامعه هندو رودخانه گنگ River Ganges را بعنوان الهه مادر زنده می بینند، قوم متئی Meitei نیز دریاچه لاک تک را با عنوان مادر خود و فراهم کننده زندگی برای همه می شناسد. در معبدی در تانگا Thanga که یک روستا در یک شبه جزیره در جنوب شرقی دریاچه بوده، زنهای محلی صحنه هایی از داستان خلقت جهان در اعتقادات متئی Meitei را بازسازی کرده و حرکتهای جادویی دستان آنها داستان اینکه چگونه آب به این منطقه آمد و به فراخواندن الهه های آب از درون دریاچه پرداخت را بیان می کنند.
در دهه ۱۹۸۰ برای فراهم نمودن انرژی برق برای ایالات شمال شرقی هندوستان، سد در جنوب دریاچه لاک تک Loktak Lake ساخته شد و به همین دلیل، سطح آب دریاچه در طول سال بالاتر از حد معمول باقی می ماند. این موضوع باعث می شود تا فومدی ها نتوانند ریشه های خود را به کف دریاچه برسانند و در نتیجه، نمی توانند در فصل زمستان دوباره رشد کرده و در حال فروپاشی هستند.
بتازگی، کسانی که در دریاچه یا اطراف آن زندگی می کنند، قدمهایی را برای نجات دادن فومدی ها برداشته اند. اونام مایپاکچاو ۵۸ ساله که یک فعال اجتماعی و رئیس موسسه توسعه اکوتوریسم لاک تک Loktak بوده، می گوید: “فومدی ها جهت پرورش ماهی و در بر گرفتن کلبه های ماهیگیران، برای مردم لاک تک Loktak و مانیپور Manipur حیاتی هستند.”مایپاکچاو که در تانگا Thanga بدنیا آمده و بزرگ شده است، اعتقاد دارد که مشکلات بوجود آمده توسط سدها قابل حل شدن هستند. او پیشنهاد می کند که در فصلهای مختلف، سد باز شود تا بعضی از گیاهان فومدی و آب گل آلود بتوانند روی آب شناور شوند یا مردم محلی آنگونه که قرنها انجام می شد، فومدی های شناور را با دست تمیز و قطع کنند.
در دهه های اخیر، ایالت مانیپور Manipur بخاطر درگیری های خشن بین ارتش هندوستان و گروه های مختلف شورشی، آوازه ای منفی پیدا کرده و به همین دلیل، با وجود زیبایی دریاچه لاک تک Loktak، افراد غیر محلی بسیار کمی از آن بازدید می کنند. محیط طبیعی و فرهنگ تنها پارک ملی حفاظت شده شناور در جهان به اندازه غروبهای آن خیره کننده و افسونگر بوده و با وجود اینکه از دید شما خارج می شوند، به مدت طولانی در خاطر باقی خواهد مانند.
