طبنا نیوز/بیماری پریودنتال یکی از بیماری های مختص دهان و دندان است که باید اطلاعات پزشکی درباره آن را بدانید. در این مقاله به بررسی این بیماری می پردازیم.
بیماری پریودنتال
اگر مشکلی در هر یک از اجزا، نگهدارنده دندان در استخوان ایجاد شود فرد دچار بیماری پریودنتال (Periodontology) شده است. بیماری پریودنتال با بیماری های قلبی، سکته مغزی، سرطان ریه، دیابت، بیماری های دهان، مری و پانکراس در ارتباط است. عوامل این بیماری نیز استعداد ژنتیکی، سیگار کشیدن و تغییرات هورمونی در زنان و دختران که لثه را حساس تر کرده و التهاب لثه بوجود می آید.افراد مبتلا به بیماری هایی مثل دیابت و سرطان که توانایی مبارزه با عفونت در آنها کم می شود و داروهایی که ترشح بزاق را کاهش می دهد نیز جزء عوامل این بیماری است.
شیوع بیشتر بیماری پریودنتال در افراد دیابتی
بیماری پریودنتال در افراد دیابتی و کسانی که قند خون دارند از افراد عادی بیشتر است. در این افراد در صورت عدم کنترل دیابت، پاکت های پریودنتال عمیق باعث تحلیل شدید استخوان ها، آبسه و تاخیر در ترمیم می شود. همچنین عفونتهای حاصل ازبیماری پریودنتال باعث تحریک واسطه های پیش التهابی و ساخته شدن محصولات نهایی بیشتر حاصل از اکسید اسیون گلوکز می شود.یک مطالعه روی ۱۱۳ بیمار مبتلا به بیماری لثه ای و دیابت نوع ۲ نشان می دهد که درمان پریودنتال با جرم گیری و تجویز آنتی بیوتیک داکسایکلین باعث کاهش عوارض بیماران می شود.
علائم و پیشگیری از بیماری پریودنتال
بیماری پریودنتال علایم خاص خود را دارد که در زیر به برخی از انها اشاره میکنیم.
ژنژیویت (التهاب لثه)
که علائم آن تورم، قرمزی، خونریزی و احیاناً درد لثه است.
پریودنتیت (التهاب لثه، استخوان و ربا دندانی)
این حالت در مراحل پیشرفته بیماری دیده می شود و بیشتر بنام “پیوره” معروف است.
در صورتی که هر یک از این علائم بوی بد دهان، التهاب یا زخم لثه، درد تورم، خونریزی لثه، افزایش ترشح بزاق، تحلیل و پائین رفتن لثه، دور شدن لثه از دندان و نمایان شدن قسمتی از ریشه و… را در دهان خود مشاهده نمودید لازم است که با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
پیشگیری از بیماری پریودنتال
بهترین راه برای پیشگیری بیماری پریودنتال ، کنترل و از بین بردن پلاک میکروبی روی دندان است. مصرف شیرینی را کاهش دهید تا باعث کاهش رشد پلاک میکروبی روی دندان ها شود. بیش از همه از مواد قندی و شیرینی های که بر روی دندان می چسبند، (مانند انواع شکلات ها، خرما، گز، پاستیل ها، سوهان و…) دوری کنید. البته مصرف مناسب و متعادل مواد قندی برای سلامت شما ضروری است.پس از غذا خوردن ، پلاک دندانی را توسط مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، برای کاهش و جلوگیری ناراحتی لثه باید بردارید . پلاک دندانی هر روز دوباره تشکیل می شود پس مهم است که حداقل روزی یکبار کاملاً آنرا بردارید. نهایتاً شما توسط معاینات مرتب دندانپزشکی می توانید از ابتلا به بیماری پریودنتال جلوگیری به عمل آورید و دندانپزشک شما با معاینه مستقیم و گرفتن عکس های رادیوگرافی می تواند شما را “چک آب” کند. همچنین لازم است دندانپزشک وضعیت دندان های مصنوعی کامل و پارسیل شما را چک کند.
دندانپزشک یا بهداشتکار دهان می توانند جرم ها را از روی دندان های شما بردارند که به این عمل “پروفیلاکسی” یا پیشگیری می گویند. این عمل مانع التهاب و صدمه رسیدن بیشتر به لثه ها می شود. همچنین آنها درباره نوع مسواکی که شما باید استفاده کنید و طرز مسواک زدن شما را راهنمائی می کنند. دندانپزشک با استفاده از قرص های جویدنی مخصوص که قادر به رنگ آمیزی پلاک های میکروبی است می تواند آنها را به شما نشان دهد. این قرص ها پلاک را از حالت بی رنگ به رنگ قرمز در می آورد و شما را از میزان صحت و کارآئی روش مسواک زدنتان و میزان پیشگیری از بیماری آگاه می سازد.
نکات مهم در مورد این بیماری
در صورتی که هر یک از علائم زیر را در خود مشاهده نمودید لازم است فوراً با دندانپزشک خوب و خبره خود تماس بگیرید:
خونریزی از لثه ها، در هنگام مسوام زدن با استفاده از نخ دندان، موقع غذا خوردن و یا خود بخود.
بوی بد دهان.
تورم، نرمی و یا قرمزی لثه.
خروج چرک از شیار ما بین لثه و دندان.
لقی دندان ها.
جدا شدن لثه از سطح دندان ها یا پائین رفتن و تحلیل آن.
هر نوع تغییر در چسبندگی و تطابق کامل دندان مصنوعی کامل یا پارسیل شما.
هر گونه تغییر در فضاهای ما بین دندان ها و یا در موقع کلید کردن و فشردن فکین بالا و پائین.
