چند کشف مهم باستان شناسی سال

ایسنا/ این خبر پیرامون چند کشف مهم باستان شناسی سال برای شما مخاطبان گرامی نگارش شده است.

یکی از بخشهای چند کشف مهم باستان شناسی سال، تپه نگاره عظیمی در «بیابان تار» واقع در هند است که گمان می رود با توجه به اینکه منطقه ای معادل ۲۰٫۸ هکتار را در برگرفته است، بزرگترین تپه نگاره جهان باشد. این تپه نگاره شامل چندین خط پرپیچ و خم می شود. گمان می رود قدمت این تپه نگاره تاریخی به حوالی ۱۵۰ سال پیش بازگردد اما هدف از خلق آن هنوز مشخص نیست. تماشای این اثر از روی زمین مشکل است، در نتیجه این تپه نگاره نخستین بار توسط محققانی که این منطقه را با استفاده از گوگل ارث مورد بررسی قرار می دهند، کشف شده است.

باستان شناسان همچنین امسال به بقایای یک شهر گمشده در مصر دست یافتند. این شهر که در اقصر قرار دارد، توسط فرعون «آمنهوتب سوم» که بین ۱۳۹۱ تا ۱۳۵۱ پیش از میلاد زندگی میکرد، ساخته شده است. در این شهر باستانی خانه های متعدد، ساختمان های اداری و یک نانوایی بزرگ و یک منطقه برای تولید آجر قبر وجود دارد. شواهد تاریخی نشان می دهند «آمنهوتب سوم» سه قصر در این شهر داشته است. کاوش های باستان شناسی در این شهر همچنان ادامه دارد.

براساس اعلام تیم کاوش در این محوطه باستانی و مقاله چند کشف مهم باستان شناسی سال، این شهر مهمترین سکونتگاه اداری و صنعتی در منطقه بوده که در کرانه غربی اقصر واقع شده است. بتسی برایان، استاد مصرشناسی در دانشگاه جان هاپکینز و یکی از اعضای تیم کاوش در بیانیه ای اعلام کرد کشف این شهر گمشده، مهمترین اکتشاف باستان شناسی از زمان پیداشدن قبر توت عنخ آمون محسوب می شود و به ما کمک می کند اطلاعات بیشتری را درباره زندگی در مصر باستان در دوران اوج ثروت این امپراتوری کسب کنیم.

در این محوطه ابزار مورد استفاده در فعالیت های صنعتی چون نخ ریسی و بافندگی و همچنین خاکسترهایی حاوی فلز و شیشه نیز یافت شده است. در بخشهای دیگر شهر نیز گور دو گاو در یک اتاق کشف شده و در مکانی دیگر بقایای انسانی پیدا شده که دستهایش به سمت بیرون کاملا باز شده و دور زانوهایش نیز طناب پیچیده شده است. یک گورستان بزرگ در قسمت شمالی شهر و گروهی از قبرها با سنگ های تراشیده شده از جمله یافته هایی هستند که باستان شناسان تاکنون در این محوطه بدست آورده اند و کاوش در این محوطه باستانی همچنان ادامه دارد.

دیگر مورد این فهرست سنگی است که بر روی آن مجموعه ای از حکاکی ها نقش بسته است. این تخته سنگ که حدود ۴۰۰۰ سال قدمت دارد و در فرانسه کشف شده است درحقیقت قدیمی ترین نقشه اروپا محسوب می شود. بر روی این سنگ مجموعه ای از خطوط وجود دارد که تصویرگر رودخانه اوده و مناطق اطراف آن در غرب فرانسه است. این تکه سنگ در سال ۱۹۰۰ کشف شده بود اما بررسی و تحقیقات جدید بر روی این تخته سنگ و شبیه سازی سه بعدی توانست حکاکی های روی سنگ را نمایان کند. شاید این تکه سنگ توسط یک شاهزاده یا شاه برای نمایش دادن منطقه تحت حکومتشان مورد بررسی قرار می گرفته است.

گورستان ۲۰۰۰ ساله حیوانات خانگی که در بندر برنیس کشف شد، شاید قدیمی ترین گورستان جهان در نوع خود باشد. در هیچ یک از حیواناتی که در این گورستان دفن شده اند، اثری از مرگ بدست انسان دیده نمی شود، در عوض بقایای به جای مانده نشان می دهند اینها حیوانات پیر و بیماری بوده اند که توسط فردی نگهداری می شده اند. تقریبا تمامی این حیوانات با دقت دفن شده اند. حیوانات در حالتی شبیه به خوابیدن در قبر قرار داده شده اند و در برخی موارد پتویی به دور آنها پیچیده شده یا ظرفی بر روی آنها قرار داده شده است.

در یکی از موارد، یک میمون در کنار سه بچه گربه، یک سبد حصیری، لباس، تکه های ظرف و دو صدف بسیار زیبا دفن شده بود.

بنابراین کارشناسان معتقدند حیوانات در برنیس برای هدیه شدن به خدایان قربانی نمی شدند و به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می شدند.

باستان شناسان این گورستان متعلق به قرن اول و دوم میلادی را به طور اتفاقی کشف کرده اند. سالهاست که باستان شناسان مشغول کاوش در حوالی برنیس هستند، چرا که این منطقه خانه بقایای تاریخی است.

از ۵۸۵ مورد بقایای کشف شده، ۵۳۶ مورد گربه، ۳۲ مورد سگ، ۱۵ مورد میمون، یک مورد روباه و یک مورد شاهین بوده است. هیچ کدام از حیوانات مومیایی نشده بودند اما برخی از آنها در تابوت های موقتی قرار داده شده بودند. برای مثال مجموعه ای از برگ نخل دور یک سگ بزرگ پیچیده شده بود و یک نفر با دقت دو تکه کوزه را دور جسد سگ قرار داده بود.

باستان شناسان معتقدند تپه ای که در تل بنات واقع در شمال سوریه قرار دارد احتمالا قدیمی ترین بنای یادبود جنگ در جهان است. این تپه ۴۳۰۰ سال قدمت دارد و بقایای دست کم ۳۰ مبارز را در خود جای داده است. این مکان که با نام بنای سفید شناخته می شود پیش تر به عنوان گور عظیم سربازان دشمن در نظر گرفته شده بود، اما تحقیقاتی که نتایج آن در ژونال « Antiquity» به چاپ رسیده است نشان می دهد این بنا درحقیقت یادبودی برای کشته شدگان ارتش در یک نبرد است.

پروفسور «آن پورتر» (Anne Poerter) از دانشگاه تورنتو و نویسنده اصلی این پژوهش می گوید: مردم دوران باستان، درست مثل ما، به کشته شدگان جنگی احترام می گذاشتند. ما نمی دانیم که آنها در آن نبرد پیروز شده بودند یا نه. اما می دانیم که شاید مدتها پس از این رویداد، اجساد این افراد را از جایی دیگر آورده اند و سپس آنان را در این تپه باستانی که از چندین مایل آن طرف تر نیز قابل رویت بود، دفن کرده اند.

باستان شناسان امسال در یکی از محوطه های باستانی مصر یک مومیایی ۲۰۰۰ ساله کشف کرده اند که زبانی از جنس طلا در دهانش قرار داشت. براساس بیانیه ای که توسط وزارت آثار باستانی مصر منتشر شد، احتمالا این زبان طلایی با هدف اینکه مومیایی در زندگی پس از مرگ هم بتواند صحبت کند در دهانش قرار داده شده است و اگر این مومیایی قرار بود با «اوزیریس» ایزد جهان پس از مرگ مصریان باستان مواجه شود باید می توانست با او صحبت کند.

هنوز مشخص نیست آیا این مومیایی در زمان حیات دچار لکنت زبان بوده است یا خیر و همچنین مشخص نیست، چرا برای ساخت این زبان از طلا استفاده شده است. باستان شناسان این مومیایی را در یکی از ۱۶ قبری که در نزدیکی معبدهای «اوزیریس» و «ایزیس» قرار داشتند کشف کرده اند. چندی پیش همچنین باستان شناسان بقایای یک مرد، زن و کودک متعلق به مصر باستان را که در دهانشان زبانهایی از جنس طلا قرار داشت، در دو مقبره نزدیک هم کشف کردند.

امسال همچنین خبر کشف بقایای آنچه گمان می رود یکی از معبدهای گمشده خورشید مصر باستان باشد، اعلام شد. این معبد که گمان می رود به اواسط قرن بیست و پنجم پیش از میلاد تعلق داشته باشد درحالی کشف شد که زیر معبدی دیگر واقع در «ابوغراب» در ۱۲ کیلومتری جنوب قاهره دفن شده بود. در سال ۱۸۹۸، باستان شناسانی که در این مکان مشغول فعالیت بودند، معبد خورشید «نیوسررع» ، ششمین فرعون از دودمان پنجم مصر باستان را که در مصر بین سالهای ۲۴۰۰ تا ۲۳۷۰ پیش از میلاد حکومت میکرد، پیدا کردند. اکتشافات جدید اما نشان می دهد معبد خورشید «نیوسررع» بر روی بقایای یک معبد خورشید دیگر ساخته شده بود.

به گفته سرپرست پروژه باستان شناسی اخیر، باستان شناسان در قرن نوزدهم فقط بخش کوچکی از ساختمان زیر معبد را کشف و گمان کردند این فقط بخشی از ساختمان های قدیمی تر متعلق به همان معبد «نیوسررع» است. اما اکتشافات جدید نشان می دهد ساختمانی کاملا متفاوت از معبد «نیوسررع» پیش از آن در همان محل ساخته شده است.

در جریان این پروژه اکتشافی اخیر، مهرهایی که نام فرمانروایان پیش از «نیوسررع» روی آنها حک شده به همراه بقایای ستون های سنگی کشف شده است.

معبد خورشید اولیه وسعت زیادی داشته اما «نیوسررع» به منظور ساخت معبد خورشید جدیدی این بنای اولیه را از بین برده است.

به گفته باستان شناسان، با اینکه این معبدها برای «رع» خدای خورشید ساخته می شدند اما فرمانرواها از طریق این معبدها برای مشروعیت بخشیدن به قدرتشان و معرفی خودشان به عنوان تنها پسر خدای آفتاب در زمین استفاده می کردند.

باستان شناسانی که در شهر تاریخی «پمپئی» مشغول کاوش بودند با یک ارابه ۲۰۰۰ ساله که هنوز نقش و نگارهای ایجادشده بر آن قابل مشاهده است مواجه شدند. کارشناسان معتقدند، این نخستین ارابه تشریفاتی است که در زمان اکتشاف تا این حد سالم باقی مانده است. «پمپئی» در سال ۷۹ میلادی زیر خاکستر ناشی از فوران کوه «وزوو» مدفون شد. از زمانیکه بقایای این شهر در قرن هجدهم میلادی کشف شد این منطقه محل وقوع اکتشافات حیرت آوری بوده است. سال گذشته نیز باستان شناسان پیشخان یک اغذیه فروشی خیابانی را در همین شهر کشف کردند.

شواهد نشان می دهد پیشتر سارقان آثار تاریخی با ایجاد یک تونل سعی کرده بودند این ارابه تاریخی را غارت کنند. کارشناسان معتقدند این ارابه در جشن ها و رژه ها و شاید برای حمل عروس ها به خانه جدیدشان مورد استفاده قرار میگرفته است.