در حال حاضر بیماران جذامی مشهد نیز به دور از مردم عادی در شهرکی جدا زندگی می کنند. این شهرک به جایی تبدیل شده است که جذامی ها بیش از آنکه باید در سکوتشان غرق شده اند. شهرکی با ۳۸ خانوار که حضورشان در کنار هم کمی از غربت تنهایی و زندگی به دور از مردم عادی را کم می کند. البته این تنهایی وشهرک نشینی تنها میراث جذام برای آن ها نیست و حال باید تنها جایی که برای زندگی داشته اند را به اجبار برخی از نهادها و دستگاه ها ترک کنند؛ مدتی است دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادعا می کند زمین شهرک متعلق به این نهاد بوده و حال با توجه به احتیاج خود این نهاد بیماران جذامی باید محل را تخلیه کنند.
سید محمد آل رسول
