اطلاعات سفر روستای گیلوان اردبیل؛ منطقه ای دیدنی و شگفت انگیز - اطلاعات سفر

روستای گیلوان اردبیل در منطقه ای کوهستانی قرار دارد. این روستای ساخته شده از کاهگل، چوب و سنگ در سال ۱۳۷۵ بالغ بر ۲۰۴ نفر جمعیت داشت اما، طبق آمارگیری دیگری در سال ۱۳۸۵ این جمعیت به ۱۲۰ نفر کاهش یافت. اهالی روستای گیلوان در اردبیل از راه زراعت، صنایع دستی و باغ داری و دامداری درآمد کسب می کنند. جمعیت این روستا در زمستان کم است، ولی در تابستان به ۲۰۰۰ نفر هم می رسد که یکی از علل اصلی آن، خوبی آب و هوای منطقه هست. زردآلو، گلابی و سیب از محصولات باغها و توتون، ذرت، لوبیا و یونجه محصولات زراعی هستند. با ما در این مقاله جذاب و خواندنی همراه باشید تا شما را با روستای گیلوان اردبیل آشنا کنیم.

گیلوان

جاذبه های گردشگری

این روستا جاذبه های طبیعی بسیاری دارد که از جمله آنها میتوان به رودخانه گیلوان، فضای سبز، مناظر و ارتفاعات کوهستانی اطراف، مزارع گندم و باغهای سرسبز میوه های آبدار و خوشمزه تابستانی و بهاری اشاره کرد. روستای گیلوان در اردبیل علاوه بر جاذبه های طبیعی، دارای جاذبه های تاریخی مانند قلعه خشتی بوده که این اثر زیبا به علت کاوشهای غیر اصولی و بدلیل مرمت نکردن رو به تخریب هست. از قسمت های دیگر این منطقه، گورستان باستانی گیلوان است. مقبره میرزا کوچک خان جنگلی نیز در این روستا قرار دارد که در سال ۱۳۴۴ و طبق درخواست نوه ایشان نبش قبر انجام شد.

گفته می شود در زمانیکه میرزا کوچک خان و یارانش پس از شکست در نهضت جنگل به سمت منطقه کوهستانی گیلوان حرکت می کردند، در طوفان و بوران مانده و توان مقاومت نداشتند. در هنگامیکه این مرد بزرگ میرزا هوشنگ را بر کول داشت، در ۱۱ آذر ۱۳۰۰ جان به جان آفرین تسلیم کرد.

جاذبه های گردشگری گیلوان

آداب و رسوم و مسیر دسترسی

اهالی روستای گیلوان استان اردبیل لباس محلی مانند تالشی ها دارند؛ پوشش مردان در زمستان کلاه، نیم تنه، جلیقه پشمی، پیراهن جلو بسته، شال و دستکش بوده و زنان هم مانند زنان تالشی پیراهن بلند با دامن پر چین، پیژامه طرح دار با جلیقه رنگ تیره به همراه شال گلدار می پوشند. لباس کودکان هم به مانند لباس پدر و مادرانشان بوده و زبان محلی اهالی تاتی یا همان تالشی هست. غذاهای محلی این منطقه اکثرا آبگوشت و آش است. در این روستا جشن نوروز، سده و آبانگان برگزار می شود و مراسم شب یلدا، یوله چله، قصه چله و سیومو هم به قوت خود باقی هستند. در مراسم های عروسی اشعار عاشقانه به زبان محلی و آذری خوانده می شوند که چاشنی آنها هم سرنا، دهل و رقص محلی است.

به این پست امتیاز دهید.
بازدید : 146 views بار دسته بندی : گردشگری تاريخ : 4 می 2021 به اشتراک بگذارید :
دیدگاه کاربران
    • دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
    • دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.

برچسب ها