ایسنا/ براساس خبرهای منتشر گشته، کلیمت برای نخستین نقاشی های منظره خود از آثار ونگوگ الهام گرفت.
نمایشگاه جدیدی در موزه ونگوگ در هلند با عنوان «پسر طلایی گوستاو کلیمت: با الهام از ونگوگ، رودن، ماتیس» تا ۸ ژانویه ۲۰۲۳ فعالیت خواهد داشت. این نمایشگاه پس از آمستردام به وین (۳ فوریه تا ۲۹ می ۲۰۲۳) خواهد رفت. این نمایشگاه شامل برخی از شاهکارهای «کلیمت» است که از جمله آنها به «مارهای آبی ۲» میتوان اشاره کرد. این نقاشی پس از ۶۰ سال نگهداری در مجموعه های خصوصی، برای عموم مردم به نمایش گذاشته می شود.
«کلیمت» ونگوگ را در سال ۱۹۰۳ کشف کرد؛ زمانی که گروهی از هنرمندان رادیکال معروف به «Secession» نمایشگاهی مبتکرانه در مورد امپرسیونیسم برگزار کردند. این نمایشگاه شش اثر ونگوگ را شامل میشد (پنج اثر در کاتالوگ سال ۱۹۰۳ ثبت شد اما کارشناسان اکنون دریافته اند که یکی از گلهای آفتابگردان با پس زمینه زرد نیز در این نمایشگاه ارائه شده است) با پایان این نمایشگاه، «Secession» تصمیم شجاعانه گرفت تا اولین موسسه ای باشد که اثر ونگوگ را برای یک موزه خریداری کند.
«دشت در اوورز» (ژوئیه ۱۸۹۰) برای مکانی که قرار بود به گالری «Belvedere» تبدیل شود، انتخاب شد. این نقاشی در نمایشگاه جدید «موزه ونگوگ» غایب است، زیرا برای نمایشگاه مهمی در ماه می آینده در آمستردام امانت داده شده است. اما زمانی که نمایشگاه «کلیمت» به وین منتقل شود، «دشت در اوورز» گل سرسبد خواهد بود.
«کلیمت» آثار ونگوگ را در نمایشگاه های مهم وین دید. او همچنین با آثار این هنرمند هلندی در خانه های چندین مجموعه دار برجسته وینی و احتمالاً در سفر به پاریس در سال ۱۹۰۹ مواجه شد.
تأثیر ونگوگ در نقاشی های «کلیمت» در اوایل دهه ۱۹۱۰ آشکارتر است. تضاد رنگی در مناظر کلیمت قوی تر و ترکیب بندی ها چشم نوازتر می شوند.
«کلیمت» نقاشی «باغ صورتی» اثر «ونگوگ» را در سال ۱۹۰۳ در نمایشگاهی دید و احتمالا هنگام خلق نقاشی «خیابان به شلوس کامر» (۱۹۱۲) از این نقاشی «ونگوگ» الهام گرفت. در هر دو اثر استفاده از سبک خطوط بسیار قوی و لایه های قطور رنگ کاملا مشهود است. شاخه های نقاشی «کلیمت» که با رنگ های تیره به تصویر کشیده شده اند، کاملا یادآور آثار ونگوگ هستند. خیابان های درختان یکی از منظره های محبوب «وینسنت ونگوگ» بودند و این در آثار «کلیمت» نیز مشهود است.
از شباهت های آشکار، به نقاشی «گل های باغ داوبینی» اثر «ونگوگ» و «منظره باغ ایتالیایی» اثر «کلیمت» میتوان اشاره کرد که در بازدید از دریاچه «گاردا» نقاشی شده اند. هر دو بوم مربعی شکل هستند. اگرچه مشخص نیست که «کلیمت» نقاشی «باغ داوبینی» را دیده است، اما این نقاشی ویژگی هایی دارد که در دیگر نقاشی های گل «ونگوگ» مشهود است. این دو هنرمند عشق مشترکی به گلها داشتند.
همانطور که «امیلی گوردنکر»، مدیر موزه ونگوگ اشاره می کند: کلیمت سبک های رایج هنری زمان خود را مشاهده می کرد و مجذوب آنها میشد و او در گلچین کردن عناصری که بیشتر با ایده آل های هنری او مطابقت داشتند استاد بود.
عنوان نمایشگاه آمستردام بر تأثیر سه هنرمند کلیدی ـ رودن، ماتیس و ونگوگ – تاکید دارد اما بطور جزئی به آنها در نمایشگاه اشاره می شود. در عوض، کانون توجه بیشتر بر روی آثار «کلیمت» است. فقط سه اثر ونگوگ، «باغ صورتی»، «باغ داوبینی» و پرتره رنگارنگ «زواو» در این نمایشگاه وجود دارد (اگرچه بیش از صد اثر دیگر وینسنت چند طبقه بالاتر در مجموعه دائمی موزه قابل مشاهده است) پنج اثر «رودن» و فقط یک نقاشی «ماتیس» در نمایشگاه وجود دارد.
